Prolog

Wakacje w Norze dobiegały końca. Zostały zaledwie trzy dni do powrotu do Hogwartu. Cieszę się, że znów będę mogła się uczyć nowych rzeczy. W końcu już dawno odrobiłam wszystkie wakacyjne zadania, a książki przeczytałam po dwa razy..jednak smutno mi opuszczać to miejsce. Spędziłam tu tyle miłych chwil. Weasley'owie byli dla mnie jak druga rodzina. Doznałam od nich tyle ciepła! No i oczywiście był jeszcze ON. Sama nie wiem czemu mi się tak podobał, w końcu był moim zupełnym przeciwieństwem, a jednak...
Na szczęście nie widywałam go zbyt często, gdyż prawie codziennie potajemnie znikał z bliźniakiem udając się na jakieś dzikie imprezy wracając dopiero nad ranem. Fred Weasley. Jakim cudem ten nieokrzesany rudzielec tak zawładnął moimi myślami?! DLACZEGO?!
Miałam mętlik w głowie. Może to przez fakt, że umie mnie rozśmieszyć jak nikt inny...abo to ten jego zabójczy uśmiech..i oczy, twarz, włosy..Wszystko.
Owszem przyznaję jest on bardzo atrakcyjny, ale wygląd to nie wszystko. Czy to możliwe, że stałam się taka płytka?
Nic jednak nie zmieni faktu, że zauroczyłam się w największym kobieciarzu i imprezowiczy w całej szkole. No w sumie jednym z dwóch, w końcu jego kopia była identyczna nie tylko fizycznie.
"Zabójcza dwójka" podbijała serca wszystkich dziewczyn w Hogwarcie, nie ukrywając się ze swoimi podbojami. Stali się idolami wszystkich chłopaków. Każdy chciał się z nimi zadawać. Ja jednak nie rozumiałam tych dziewczyn. Jak mogły się tak oddawać mając pewność, że wszystko się i tak skończy po jednaj nocy w pokoju życzeń?
Nie. To stanowczo musiało się zakończyć. W życiu nie dałabym się tak potraktować. Fred jest dla mnie bardzo dobrym przyjacielem, ale na tym koniec. Musi być...zresztą i tak w życiu by się mną nie zainteresował. W kujonce  Granger i to byłej dziewczynie swojego brata.
Z Ronem rozstaliśmy się dwa miesiące temu. Razem stwierdziliśmy, że to nie miało sensu. To, co do siebie czuliśmy było bardziej miłością siostry i brata niż dwóch ukochanych. Na szczęcie nasza przyjaźń na tym nie ucierpiała, a wręcz przeciwnie. Teraz mogę mu się zwierzać z wszystkiego, bez poprzedniego skrępowania tak jak Harremu i Ginny. Jestem naprawdę szczęściarą, że mam takich przyjaciół przy sobie. Są zawsze przy mnie, mimo wszystkiego i zawsze mnie wspierają.
Tak więc postanowione - Hermiono Granger, już w życiu nie pomyślisz w ten sposób o Fredzie Weasley'u.



----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Mam nadzieję, że prolog się spodobał :) Wiem, że pewnie jest w nim wiele błędów ale jest to moje pierwsze opowiadanie, więc nie bądźcie zbyt surowi ^^ Jednak bardzo chętnie przeczytam jakieś uwagi, tak więc dajcie znać w komentarzach :D
~Pozrawiam J.W.